Historia Żywego Różańca
Założycielką tej wspólnoty była Służebnica Boża Paulina Jaricot. Urodziła się 22 lipca 1799 roku w Lyonie we Francji. W wieku 17 lat złożyła prywatny ślub czystości. Dzięki bratu Fileasowi, który przygotowywał się do pracy misyjnej w Chinach, otrzymywała informacje o misjach i szukała sposobu, aby zaangażować katolików w pomoc misjom. Zaczęła tworzyć grupy składające się z dziesięciu osób. Każdy członek miał obowiązek codziennej modlitwy i niewielkiej, cotygodniowej ofiary.
W dniu 3 maja 1822 roku oficjalnie przyjęto ten system pomocy:
„Jesteśmy katolikami, więc nie powinniśmy pomagać takiej czy innej misji, ale wszystkim misjom świata”.
Był to początek Dzieła Rozkrzewiania Wiary. Dla ożywienia wiary we Francji Paulina, w 1826 roku, utworzyła Żywy Różaniec. Zaangażowała się również w społeczne problemy klasy robotniczej. Na skutek oszustwa utraciła cały majątek. Umarła w ubóstwie i całkowitym opuszczeniu w dniu 9 stycznia 1862 roku. Sto lat później papież Jan XXIII podpisał dekret stwierdzający heroiczność cnót Pauliny Jaricot.
Tworząc w 1826 roku Żywy Różaniec, Paulina Jaricot pragnęła ożywić modlitwę różańcową. Zaczęła organizować „piętnastki” – grupy 15 osób, z których każda zobowiązywała się do rozważania i odmawiania jednej tajemnicy dziennie, otrzymanej drogą losowania. W ten sposób członkowie Żywej Róży zjednoczyli się w modlitwie ze wszystkimi ludami świata. „Piętnaście węgli: jeden płonie, trzy lub cztery tli się zaledwie, pozostałe są zimne – ale zbierzcie je razem, a wybuchną ogniem! Oto właściwy charakter Żywego Różańca”. Oficjalnej aprobaty dla Żywego Różańca udzielił papież Grzegorz XVI już po 6 latach od jego założenia.
Czym jest Żywy Różaniec?
Od samego początku Żywy Różaniec obejmuje modlitwą misje katolickie na całym świecie. Jego członkowie modlą się w intencjach misyjnych, szczególnie bliskich papieżowi, który na każdy miesiąc wyznacza inną intencję. Są one podyktowane najważniejszymi i najbardziej palącymi problemami Kościoła na świecie, jak również sytuacją społeczną w poszczególnych krajach i na kontynentach.
Wspomaganie misji przez udział w Żywym Różańcu to: odmawianie dziesiątka różańca dziennie w intencjach misyjnych, comiesięczna ofiara materialna na misje, czytanie i propagowanie prasy misyjnej i książek.
Róże Żywego Różańca w Kamionce
Od roku 2002 istnieją w parafii Kamionka 2 Róże (zmiany w składach związane były także decyzją Ojca Świętego Jana Pawła II, który wprowadził do różańca Tajemnicę Światła i w związku z tym liczba członków Róży musiała zwiększyć się z 15 osób do 20).
RÓŻE ŻYWEGO RÓŻAŃCA Z PARAFII KAMIONKA
I RÓŻA:
- Bieńkowska Maria – zelatorka
- Czerwieńska Stefania
- Kropisz Katarzyna
- Grzyb Daniela
- Koniarska Maria
- Jagła Eugenia
- Grochowska Brigida
- Partyka Genowefa
- Karcz Anna
- Balewska Helena
- Partyka Maria
- Kaszubowska Barbara
- Ceyer Janina
- Langowska Barbara
- Kraskowska Krystyna
- Bieńkowska Iwona
- Zaremba Teresa
- Nowicka Barbara
- Szczechula Małgorzata
- Kaiser Irena
II RÓŻA:
- Buławska Janina – zelatorka
- Buklewska Bernadeta
- Weiss Mirosława
- Raczyniewska Jadwiga
- Karcz Jadwiga
- Judzińska Renata
- Kalinowska Barbara
- Kaleciak Zofia
- Kaszubowska Jolanta
- Apostołowicz Barbara
- Zakrzewska Helena
- Kamieńska Bożena
- Prażmowska Ewa
- Kowalska Teresa
- Głąb Hanna
- Głąb Elżbieta
- Kwiatkowska Danuta
- Drost Urszula
- Szczygieł Gabriela
- Łapińska Alicja
